…
…
کوچیک و بزرگ نداره ، قوی و ضعیف نمیشناسه ؛ وقتی غم بیاد سراغت پژمرده میشی …
::
::
اگه میخوای یکی رو از دست بدی دوستش داشته باش …
::
::
حاصل سبزترین باور من ، برگ زردی است که از لای ورق های دلم می ریزد …
::
::
برای ترک ، دارو نیاز نیست !
گاهی سنگینی حرفی
تلخی نگاهی
خوب ترکت می دهد …
::
::
به سادگی رفت …
به سادگی بخشیدم …
حالا مانده ام چگونه بدون او به سادگی زندگی کنم …
::
::
کاش میشد قصه رفتن را وقت گفتن بی صدا تغییر داد …
کاش میشد سرنوشت خویش را خود نوشت و بر کف تقدیر داد …
::
::
جنگل هم بود تمام میشد !!!
دلم اما …
میسوزد و میسوزد و میسوزد …
::
::
نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن.
ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد.
::
::
تقصیر من نیست
تقصیر معلم فارسیمه که به من یاد نداد “من” با هر “تو”یی “ما” نمیشه …
::
::
به آن که دل ندارد ، دل نبند …
::
::
بگذار سکوت قانون زندگی من باشد وقتی واژه ها درد را نمی فهمند …
::
::
برای رسیدن به سرزمین عشق ، پلی لازم بود و عبوری ؛ پل شدن سهم من بود و عبور سهم او …
::
::
گاهی سکوت
یعنی “اما” … یعنی “اگر” …
یعنی هزار و یک دلیل که “دل” میترسد بلند بگوید …
::
::
خیلی سخته که بخوای با آب خوردن بغضت رو بفرستی پایین ، اما یه دفعه اشک از چشمات جاری بشه …
::
::
به عشق در نگاه اول اعتقاد ندارم ولی به “از چشم افتادن در یک لحظه” عجیب معتقدم …
::
::
کاش حرف دل من هم وقتی به گوش دلت می رسید ، “پیغام تحویل” میداد !!!
::
::
بعضی دردا مثل چایی می مونن ؛ با گذشت زمان سرد میشن ولی تلخیش از بین نمیره …
::
::
ساکت نیستم ؛ لبهایم هم نسوخته است …
فقط تمام من تاول زده از آشی که نخورده ام !
::
::
گفتند محبت کن ، از محبت خارها گل میشود …
محبت کردم اما هیچکس گل نشد ؛ فقط خارم کردند !
::
::
از میان این همه “بود” ، من در آرزوی یکی ام که “نبود” …
::
::
گاهی بدون گریه ، بغض ، داد و هوار ؛ با غرور باید قبول کنی که فراموش شده ای و بروی دنبال زندگی ات …
::
::
روی سنگ قبرم بنویسید :
عین نخود چی های ته آجیل بود … وقتی هیچ چیز دیگه ای نبود میومدن سراغش … !!!
::
::
آنقدری که جای خالی آدما ناراحت کننده است ، جای پرِشون خوشحال کننده نیست …
::
::
یه جایی هست که باید بایستی
یه جا یی هم هست که باید بری
اما خدا نکنه جای این دوتا با هم عوض بشه چون دیگه تا آخر عمر بدهکار خودت میشی …
::
::
من و تیر چراغ برق دردمان یکی است …
شب که می شود ، سرمان تاریک ، دلمان پر نور …
صبح که می شود ، سرمان سنگین ، دلمان خاموش …
::
::
تمام پرانتزها را میبندم …
“رفتنت” توضیح اضافی نمیخواهد !
::
::
حالم توپ است …
حال همان توپی را دارم که افتاده در خانه ی همسایه ای که تهدید کرده اگر بار دیگر بیفتد با کارد پنچرش میکنم !
::
::
بر من مدم ، خاکسترم گر به باد رود سرخی ام را تاب نخواهی آورد …
بگذار گمان کنی خاموشم !
::
::
چه انتظاری داری وقتی از اول قصه یکی بود و یکی نه …
به راوی بگو بیخیال بشه ، منم دیگه نیستم !
::
::
گاهی آدم دلش میخواهد کفش هایش را دربیاورد …
یواشکی نوک پا ، نوک پا از خودش دور شود !
دور دور دور …
::
::
دو تراژدی دردناک در زندگی وجود دارد :
یکی اینکه در عشقت ناکام شوی و دیگر اینکه به وصال عشقت برسی …
::
::
اصلا مهم نیست که بعدا چی میشه ؛ مهم اینه که دیگه هیچی مثل قبل نمیشه …
::
::
معلممان می گفت :
زیر کلماتی که نمی دانید خط بکشید …
حالا بعد از این همه سال …
این همه عمر …
این همه کتاب …
به زیر همه دنیا خط می کشم …
::
::
همیشه هم قافیه بودند ، سیب و فریب …
همه با هم میگوییم : سیب … و دوربین های عکاسی را فریب میدهیم تا پنهان کنیم آن اندوه موروثی را پشت این لبخند مصنوعی …
::
::
کاش آدم هیچوقت نفهمه یه حرفایی دروغ بوده …
::
::
آدمی که غرق شود قطعا می میرد …
چه در دریــــــــــــــا
چه در رویــــــــــــــا
::
::
آشناهایم غریبه هایی هستند که تنها اسمشان را میدانم …
::
::
گاهی بعضی حرف ها ریتم ندارند ، آهنگ ندارند …
اما خوب که گوش کنی درد دارند …
::
::
شما که غریبه نیستید ؛ برای او غریبه شدم …
::
::
دلم به کما رفته ؛ برای مردنش دست به دعا شوید …
::
::
عشق را مجالی نیست حتی آن قدر که بگوید برای چه دوستت می دارد …
(احمد شاملو)
اس ام اس های شب یلدا